BAKETIARRAREN ETA MENDEKARIAREN
ARTEAN IHARDUKIA
Baketiarrak
Gaizki aditurik legea,
Juduek uste bazuten
Adixkideen maitatzea
Zela xoilki manatzen,
Lege-emalle dibinoa
Garbiki da esplikatu:
Egiazko amodioa
Etsai berentzat manatu. (bis)
Mendekariak
Manu gogor, lege dorpea!
Ez ote zen bada aski
Ongi-egilen maitatzea?
Zertako da iratxaki
Orobat gaizki-egileak
Behar direla maitatu
Eta gure zehatzaileak
Ordainez ongi tratatu? (bis)
Baketiarrak
Gorputz bera egiten dugu
Jesu-Kristo buruzagi;
Zeru bera zaiku agindu
Hemen elgar maita-sari.
Manu gozo, lege maitea,
Zuk deraukuzu ekarri
Lurrerat zeruko bakea
Bihotz guzien lokarri!
Mendekariak
Gutien ustean etsaiak
Niri hanbat atsegabe
Eta nik mantsoki guziak
sofri mendekatu gabe?
Ez dut bihotz hain pairatua!
Halakoei ni barkaturik
Ez da dostatuko mundua;
Ez daut eginen irririk. (bis)
Baketiarrak
Jesu-Kristok dautzu manatzen.
Etsaiari barkatzea
Eta non ez duzun barkatzen
Segur duzu damnatzea.
Haren etsai zen guziari
Barkatzen hasi zen bera:
Obedi zozu legeari:
Ken zazu barnetik herra. (bis)
Mendekariak
Egin dauzkidate damuak:
Ez detzaket utz gogotik:
Ohorezko sentimenduak
Kolpatzen tuzten pontutik.
Sobera gosta lakioke
Ene neturalezari;
Bortxa egin behar nioke
Beti ene bihotzari. (bis)
Baketiarrak
Adi zazu, mendekaria,
Huna zer zaitzun gertatzen:
Zure herraren malezia
Zure kontra da bihurtzen.
Zer pena, zer neke, zer gudu
Gau et'egun bihotzean
Ez dituzu behar sofritu
Herran bizi zarenean. (bis)
Mendekariak
Zilegi ez bada gaizkiak
Mendekatuz bihurtzea,
Halaber neke da etsaiak
Bihotzetik maitatzea:
Ez dut idukiko herrarik:
Bainan ez ongi, ez gaizki,
Halako jendekin garabik
Ez dut nahi iharduki. (bis)
Baketiarrak
Hola etsaia tratatzea
Ez da aski salbatzeko.
Egiazko karitatea
Hedatzen da urrunago.
Gaizkiaren ordain ongia
Bihurtzea du manatzen.
Jaunaren ontasun handia
Zauku moldetzat emaiten. (bis)
Mendekariak
Ez diot eginen iroi-ik
Gaizki egin dautanari
Ez eta bisaia gaixtorik
Behin ere etsaiari.
Bainan izaiten duenean
Zerutik zerbait gaztigu,
Erranen dut ene barnean:
Ongi merezitua du! (bis)
Baketiarrak
Oihuz Aita zerukoari
Zauzko barka detzazula
Zure zorrak, zuk etsaiari
Barkatzen tutzun bezala.
Konpreni zazu otitz hori
Egiten diozunean
Nola mintzo zaizkon Jaunari
Eta zer duzun barnean. (bis)
Mendekariak
Ez naiz barnez alegeratzen
Gaixtaginen ondikoez
Ez eta bihotzez tristatzen
Ene etsaien gozoez:
Bainan hekin gaixtakeriak
Ez balinbadu nebririk,
Nahiz gal dituen guziak
Nork behar du axolarik? (bis)
Baketiarrak
Bere Aita zuen otoiztu
Jaunak azken orenetan,
Gurutze batean itzatu
Zuten hekin fagoretan.
Nork iduk dezake herrarik,
Etsenplu hunen ondoan?
Hitz amultsu hauk aditurik
Nola bizi etsaikoan? (bis)
Mendekariak (konbertirurik)
Jesus etsenplutzat harturik,
Orai beretik naiz hasten
Bihotzetik herra kendurik,
Ene etsaien maitatzen.
Ofentsatu nauten guziak
Maiteki tut besarkatzen
Egin dauzkidaten gaizkiak
Behin betikotz ahanzten.
Guziek elgarrekin
Dezagun otoitz Jaungoikoa,
Arren gure bihotzetan
Karitate egiazkoa
Sekulatotz finka dezan,
Mundutik ilki bezain sarri
Sar gaiten baltsa handian
Bizian elgar maita-sari
Agindu zaikun glorian.