(Airea: Zerutik jautsi ziren bitima garbia)
Printze desiratua monarken monarkak
Denbora guzietan eman ditu markak
Ekarri zaituela bere bihotzean
Eta kuraiestatu aflikzionean.
Zure otoitz kartsua den beti entzuna,
Jakopen Jainkoari eiten diozuna:
Haren izen sainduan duzun fidantziak
Ardiets bietzazu zeruko graziak.
Bere tronu saindutik zure beiratzeko,
Behar tutzun laguntzen zuri emaiteko,
Beti zure gainean diren idekiak
Zuk adoratzen duzun Jaunaren begiak.
Altxatzen diotzozun aldaren gainean,
Hetan ofritzen zaion bitima garbian
Jaunak aurki dezala behar den guzia
Egun desarmatzeko haren justizia.
Bihotzean ditutzun desira handiak,
Jaunak inspiraturik hartu deseinuak
Uruski konplitzeko dizula grazia:
Benedika dezala zure fidantzia.
Gure bozkarioa da seinalatuko,
Jauna, zure izena dugu laudatuko,
Eman diozunean gure erregeri
Zur'amodioaren zenbait marka berri.
Jauna, entzunen tutzu zure gantzutuak,
Egun oroz egiten dauzkitzun botuak;
Orduan deraukuzu klarki frogatuko
Botu egin duzula haren salbatzeko.
Bere etsaietarik duzu beiraturen
Edo hekin gainean garaia emanen.
Hek bere zaldietan dute fidantzia;
Bainan guk zure baitan dugu ezarria.
Umiliatzen duzu hekin urgulua
Altxatuz gure printze umiliatua;
Hek eroriak dire sustengurik gabe,
Eta gu altxatuak beti xutik gaude.
Jauna, kontserba zazu zure gantzutua,
Emozu bizi luze eta dohatsua:
Eta denen buruan zeruko gloria.
Emozu otoitz huni zure beharria.
Amen.